De kwaliteit van de woning moet bepalend zijn voor de huurprijs, niet het inkomen van de bewoner(s).

Wij willen dat de prijs van een woning gekoppeld is aan de kwaliteit ervan in plaats van aan het inkomen van de bewoner. Daartoe is het belangrijk om een woningwaarderingsstelsel overeind te houden dat objectief is.

 Woningwaarderingsstelsel

Aanvankelijk wilde Rutte II het hele woningwaarderingsstelsel (WWS, ook wel bekend als puntenstelsel) afschaffen. Wij hebben van meet af aan gezegd dat dat vergelijkbaar is met het afschaffen van de weegschaal voor groenteboeren en slagers. Gelukkig is minister Blok er zelf ook achtergekomen dat het een te rigoreuze uiting van liberaal laisser faire zou zijn. Toch heeft ons gelijk een bittere bijsmaak, gelet op de wijzigingen in de systematiek die de minister wél doorvoert.

Het WWS kent punten toe aan objectieve tel- en meetgegevens, zoals het aantal vierkante meters woonoppervlak, de energetische kwaliteit, de lengte van het aanrecht, het aantal toiletten, de aanwezigheid van douche of badkuip,  de woonvorm (bijvoorbeeld derde etage zonder lift of hoekwoning met tuin), de kwaliteit van de woonomgeving (hoeveelheid groen, nabijheid van bushaltes en winkels, etcetera).

Blok heeft besloten om de punten voor woonvorm en woonomgeving af te schaffen en om de Donnerpunten te verruilen voor WOZ-waarde punten. In zijn ogen brengt de WOZ-waarde op objectieve wijze de voorkeur voor een locatie tot uitdrukking.

Wij vinden dat volstrekte onzin. Als er één ding de laatste jaren is duidelijk geworden, dan is het wel dat individuen op de markt van koopwoningen zich onverstandig en irrationeel gedragen. Het is van de zotte om het objectieve woningwaarderingsstelsel te infecteren met een waarde, die zó’n subjectieve grondslag heeft. De volgende keer dat de markt van koopwoningen weer op tilt slaat, krijgen de huurders navenante huurverhogingen voor hun kiezen. De bemoeienis van de rijksoverheid met de sociale huursector is juist bedoeld om huurders hiervoor te behoeden. En als we de subjectieve WOZ-waarde geen bestanddeel maken van het WWS dan hoeven gemeenten ook geen bureaucratisch circus op te tuigen voor huurders, die bezwaar willen maken tegen een verzonnen waarde van hun woning.

 Het zou veel verstandiger zijn om de maximale prijs per woningwaarderings­punt op te splitsen in drie categorieën: een voor de schaarstegebieden, een voor de krimpgebieden en een voor de gebieden die in balans zijn.

De grondslag hiervoor dient de betaalbaarheid te zijn: in elk van de gebieden, en daarbinnen in elke buurt, moeten gemeenten ervoor zorgen dat mensen, die zijn aangewezen op de sociale huursector, even makkelijk aan een betaalbare woning kunnen komen. Geen verdrijving naar de slechte buurten, met segregatie en probleemconcentratie als gevolg. Geen verdrijving van de minder kansrijken naar de baanarme gebieden.